หลักการและเหตุผล

ในปัจจุบันการให้ความสำคัญกับการพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ ซึ่งเป็นเป้าหมายหลักในการพัฒนาประเทศ การพัฒนาบุคคล องค์กร ชุมชน การจัดการศึกษาตลอดชีวิตที่บูรณาการกับวิถีชีวิตของคนในสังคม นอกจากนั้นยังได้ให้ความสำคัญกับการพัฒนาสภาพแวดล้อมที่เอื้อต่อการเรียนรู้พร้อม ๆ กับการสร้างความร่วมมือระหว่างชุมชนและภาคีเครือข่ายในการพัฒนา ซึ่งสอดคล้องกับนโยบายของรัฐบาลในการปฏิรูปทางการศึกษา  และการเรียนรู้เพื่อสร้างคุณภาพของคนไทยให้สามารถเรียนรู้พัฒนาตนได้อย่างเต็มตามศักยภาพ ประกอบอาชีพและดำรงชีวิตได้ โดยมีความใฝ่รู้และทักษะที่เหมาะสม เป็นคนดีมีคุณธรรม รวมถึงการพัฒนากำลังคนให้เป็นที่ต้องการเหมาะสมกับพื้นที่นั้น ๆ ต่อไป ดังนั้นการให้ความสำคัญกับการพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ควบคู่กับการพัฒนาเมืองให้เติบโตอย่างยั่งยืนจึงมีความจำเป็นอย่างยิ่ง ในการพัฒนาเมืองให้ควบคู่กับการพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ ต้องศึกษาและทำความเข้าใจในบริบทของสังคมและวัฒนธรรมของพื้นที่

จากข้อมูลเมืองแห่งการเรียนรู้ของยูเนสโก (The UNESCO Global Network of Learning Cities : GNLC) ได้กล่าวถึงจำนวนประชากรโลกที่เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว และโดยส่วนใหญ่อาศัยอยู่ในเขตเมือง ส่งผลทำให้เกิดการขยายตัวของเขตเมือง ทั้งนี้ผลจากการขยายตัวในเขตเมืองดังกล่าวจะทำให้องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น ต้องบูรณาการการทำงานเพื่อพัฒนาเศรษฐกิจและความยั่งยืนในสังคม การดำเนินการตามกลยุทธ์เพื่อให้เกิดการเรียนรู้ตลอดชีวิตจึงเป็นสิ่งที่องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นนั้น ๆ ได้ให้ความสำคัญเนื่องจากเป็นสิ่งที่สำคัญในการแก้ไขปัญหาเพื่อการพัฒนาเมืองอย่างยั่งยืน ดังนั้นเมืองแห่งการเรียนรู้ของยูเนสโก จึงเป็นเครื่องมือหนึ่งในการช่วยเหลือรัฐบาลของท้องถิ่นในการพัฒนาให้เป็นรูปธรรมและสร้างเมืองแห่งการเรียนรู้ โดยมีเครือข่ายเมืองแห่งการเรียนรู้เป็นผู้สนับสนุนการทำงานให้บรรลุผลตามเป้าหมาย ซึ่งการดำเนินงานจะสอดคล้องกับเป้าหมายการพัฒนาที่ยั่งยืน (Sustainable Development Goals : SDGs) เป้าหมายที่ 4 ซึ่งเน้นการจัดการศึกษาอย่างครอบคลุม เท่าเทียมและมีคุณภาพ รวมทั้งส่งเสริมโอกาสในการเรียนรู้ตลอดชีวิตสำหรับทุกคน (Lifelong Learning : LLL) และเป้าหมายที่ 11 ซึ่งมุ่งพัฒนาเมืองและถิ่นฐานให้มนุษย์ได้อยู่ร่วมกันอย่างปลอดภัย และมีการช่วยเหลือเกื้อหนุนซึ่งกันและกันสู่ความยั่งยืน ดังนั้นเมื่อพื้นที่ได้รับการพัฒนาและการบริหารให้เป็นเมืองแห่งการเรียนรู้ จะส่งผลทำให้การพัฒนาเมืองควบคู่กับการพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ที่เกิดจากการมีส่วนร่วมของประชาชนทำได้อย่างมีประสิทธิภาพ  เกิดการตื่นตัวในการเรียนรู้ พัฒนาเครือข่ายและการช่วยเหลือซึ่งกันและกัน อีกทั้งการตัดสินใจต่าง ๆ ประชาชนจะมีส่วนร่วมในการตัดสินใจ โดยเฉพาะอย่างยิ่งการพัฒนาทางเศรษฐกิจและการอนุรักษ์วัฒนธรรมของท้องถิ่น การศึกษาและการเรียนรู้ ซึ่งจะนำไปสู่การพัฒนาที่ยั่งยืน